Ten Years After - Stonedhenge & Ten Years After
Dit dubbelalbum toont hun veelzijdigheid en blijft een tijdloze klassieker in het rockgenre.
Bij nieuwe albums kunnen wij helaas niet granderen, dat de foto van de hoes precies overeenkomt met de werkelijke hoes.
| Artiest | Ten Years After |
|---|---|
| Aantal units | 2 |
| Genre | Pop, Rock |
| Kwaliteit hoes | NM Uitleg : Klik hier |
| Kwaliteit vinyl | NM |
| Kwaliteit label | NM |
| Soort | Gebruikt |
| Kwaliteit score (1...10) | 9 |
| Kwaliteit van album | Uitmuntend |
| Tracks | A1 Going To Try A2 I Can't Live Without Lydia A3 Woman Trouble A4 Skoobly-oobly-doobob A5 Hear Me Calling B1 A Sad Song B2 Three Blind Mice B3 No Title B4 Faro B5 Speed Kills C1 I Want To Know C2 I Can't Keep From Crying, Sometimes C3 Adventures Of A Young Organ C4 Spoonful C5 Losing The Dogs D1 Feel It For Me D2 Love Until I Die D3 Don't Want You, Woman D4 Help Me |
Ten Years After - Stonedhenge & Ten Years After
Ten Years After was een Britse bluesrockband die actief was in de jaren 60 en 70. De band werd opgericht in 1966 en bestond uit Alvin Lee (gitaar en zang), Leo Lyons (bas), Ric Lee (drums) en Chick Churchill (toetsen).
Ten Years After werd bekend om hun dynamische mix van blues, rock en jazz, en stond bekend om hun virtuoze instrumentale vaardigheden. Ze braken door met hun optreden op het Woodstock Festival in 1969, waar ze indruk maakten met hun energieke performance en het nummer "I'm Going Home".
De band scoorde hits met nummers als "Love Like a Man" en "I'd Love to Change the World". Hun muziek kenmerkte zich door het krachtige gitaarspel van Alvin Lee en de karakteristieke stem.
Naast hun studioalbums stond Ten Years After ook bekend om hun sterke liveoptredens, waarin ze hun improvisatievaardigheden tentoonspreidden en het publiek meenamen op muzikale reizen.
Ten Years After bleef actief tot in de jaren 70, waarna de band uit elkaar ging.