Sly & The Family Stone - Anthology
Bij nieuwe albums kunnen wij helaas niet granderen, dat de foto van de hoes precies overeenkomt met de werkelijke hoes.
| Artiest | Sly & The Family Stone |
|---|---|
| Aantal units | 2 |
| Ean | 8719262028692 |
| Genre | Soul, Disco, Funk, R&B |
| Kwaliteit hoes | M Uitleg : Klik hier |
| Kwaliteit vinyl | M |
| Kwaliteit label | M |
| Soort | Nieuw |
| Kwaliteit score (1...10) | 10 |
| Kwaliteit van album | Nieuw |
| Tracks | Dance to the Music M'lady Life Fun Sing a Simple Song Everyday People Stand! I Want to Take You Higher Don't You Call Me Nigger, Whitey You Can Make It if You Try Hot Fun in the Summertime Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin) Everybody is a Star Family Affair Runnin' Away (You Caught Me) Smilin' Thank You for Talkin' to Me Africa Babies Makin' Babies If You Want Me to Stay Que Sera Sera (Whatever Will Be, Will Be) |
Sly & The Family Stone - Anthology
Sly (geboren Sylvester Stewart, 15 maart 1944) & Family Stone maakte gebruik van alle ongelijksoortige muzikale en sociale trends van de late jaren '60, en creëerde een wilde, briljante mix van soul, rock, R & B, psychedelia en funk die grenzen verlieten naar beneden zonder een seconde na te denken. Geleid door Sly Stone bestond de Family Stone uit mannen en vrouwen, en zwarten en blanken, waardoor de band de eerste volledig geïntegreerde groep in de geschiedenis van de rock werd. Die integratie scheen door de muziek, evenals de boodschap van de groep. Voor Stone verdiepten zich heel weinig soul- en R & B-groepen in politiek en sociaal commentaar; na hem werd het een traditie in soul, funk en hiphop. En, samen met James Brown, bracht Stone harde funk in de mainstream. de arrangementen van de Family Stone waren ingenieus, gevuld met onverwachte groepszang, gesyncopeerde ritmes, heftige hoorns en popmelodieën. Hun muziek was vrolijk, maar toen de jaren '60 eindigden, deden ook de goede tijden het. Stone raakte gedesillusioneerd door de idealen die hij in zijn muziek had gepredikt, en raakte daarbij verslaafd aan verschillende drugs. Zijn muziek werd langzamer langzamer en donkerder, met als hoogtepunt de 1971's There's a Riot Going On, die het tempo bepalen voor funk uit de jaren 70 met zijn elastische bas, onduidelijke stem en militante Black Power-opstelling. Stone was in staat om een ??meer moderne funk-klassieker, Fresh uit 1973, te laten zien, voordat hij langzaam bezweek aan zijn verslavingen, die hem geleidelijk aan van zijn eens zo opvallende talenten beroofden. Desalniettemin bleef zijn muziek tot ver in de jaren 90 het basissjabloon leveren voor stedelijke soul, funk en zelfs hiphop.