Rolling Stones - Beggars Banquet -Hq-

Rolling Stones - Beggars Banquet -Hq-

Beggars Banquet van de Rolling Stones, dat eind 1968 uitkwam, was de laatste volledige plaat met Brian Jones, die door zijn drugsgebruik en onvrede al vaak niet kwam opdagen. Het was de opvolger van het psychedelische album Their Satanic Majesties Request. Mick Jagger en Keith Richard waren een beetje uitgekeken op psychedelische, experimentele muziek en wilde weer een echte (Stones) rockplaat uitbrengen. Dit was dan ook de reden van onvrede bij Brian Jones, die liever doorging met experimentele muziek.
Naast de zeer bekende Stones-nummers, Sympathy for the Devil en Street Fighting Man, ligt de focus vooral op country- en blues invloeden en dat leverde rauwe, uitgeklede prachtsongs als Dear Doctor, Salt Of The Earth, Factory Girl en Jigsaw Puzzle op. Sympathy for the Devil is een legendarisch nummer met een geweldig ritme door het pianospel, de elektrische gitaar die zo nu en dan opduikt en het herhaaldelijke ‘woowoo’; No Expectations gaat lekker traag en kenmerkt zich door een prachtige slide-guitar, gespeeld door Brian Jones; Dear Doctor heeft een leuke tekst en vlot gitaar- en harmonicaspel; Parachute Woman heeft niet alleen een prikkelende tekst, de muziek klinkt al net zo ondeugend; Jigsaw Puzzle heeft een wervelend slot en Street Fighting Man is de rocker van het album; Prodigal Son is weliswaar een cover, maar wel een die net zo opbeurend is als Street Fighting Man of het nummer erna, het geweldig, rockende Stray Cat Blues; bij Factory Girl hoor je de(Amerikaanse) folk en het album sluit af met het akoestische Salt Of The Earth waar je Keith Richard met slide gitaar bij het begin hoort zingen.
Het unieke aan Beggars Banquet is de afwisseling: van de pure rock van Sympathy for the Devil, Street Fighting Man en Stray Cat Blues beland je ergens in de US, waar de Stones met soms Bob Dylan achtige stijl en afwisselend zoete, zoute, zure of bittere akoestische begeleiding alles uit de kast halen.
Van het album bestaan 2 verschillende albumhoezen. Een witte hoes met letters in de stijl van een deftige uitnodiging en de bekende met de toiletruimte waarop er allerlei teksten zijn geschreven op de muren, dat in eerste instantie door de platenmaatschappij was afgekeurd.