Morrison, Van - Astral Weeks

Morrison, Van - Astral Weeks

Astral Weeks, het tweede soloalbum van de Ierse zanger Van Morrison, dat in november 1968 uitkwam, was in eerste instantie geen commercieel succes. Nu wordt het tot tot de beste platen uit de popgeschiedenis gerekend.
‘Van The Man’ zoals de bijnaam van Morrison is, was in die tijd net naar een andere platenmaatschappij gegaan (Warner Bros.) waar hij de artistieke vrijheid kreeg om het album op zijn eigen manier uit te voeren. Hierdoor werd Astral Weeks een geheel uniek mengsel van verschillende genres: van folk, blues, soul tot jazz. De basis van Astral Weeks is akoestisch, maar de arrangementen zijn groots opgezet. Het ongewone gebruik van instrumenten en de bijzonder goede stem van Morrison dragen bij aan de kwaliteit van het album. Maar wat deze plaat écht bijzonder maakt, zijn de werkelijk briljante teksten die thema’s als spiritualiteit, romantiek en de dood behandelen.  Door de vrij experimentele aard van de lp is het niet vreemd dat het grote publiek destijds niet direct toehapte. Wennen dus. Maar volgens velen is deze plaat met geen ander rockalbum te vergelijken, waarbij Van’s manier van zingen, dan weer getergd, wanhopig en dan weer teder en zacht, magistraal genoemd kan worden. Vanaf het openingsnummer Astral Weeks wordt je de muziek ingezogen en tot het laatste nummer, Slim Slow Slider, blijf je in extase. Acht lang uitgesponnen nummers die tot op het bot ontroeren. Pure magie. Astral Weeks is constant boeiend en hartverscheurend mooi.
Astral Weeks is eigenlijk het echte startsein voor de solocarrière van Van Morrison, die vooral in de jaren’70 uitblinkt in latere en eveneens tijdloze parels als Moondance (1970), Tupelo Honey (1971) en Veedon Fleece (1974).