Doors - L.A. Woman -Hq-

Doors- L.A. Woman -Hq-

In November 1970 startte de opnames van L.a. Woman voor wat het 6e studio-album zou worden van The Doors, bestaande uit toetsenist Ray Manzarek,  gitarist Robby Krieger, drummer John Densmore en de frontman en zanger Jim Morrison. Vlak voor die opnames was Jim Morrison veroordeeld naar aanleiding van zijn gedrag  op het concert in Miami op 1 maart 1969. Tijdens dat concert bezigde Morrison voortdurend vulgaire en krenkende taal en liet hij verschillende keren zijn edele delen aan het publiek zien. The Doors waren zogezegd in het nieuws en in de problemen, want zanger en tekstschrijver Jim Morrison worstelde met zijn drank- en drugsprobleem. L.A. Woman werd het laatste werk van de band met Morrison. Op 3 juli 1971 overleed hij in Parijs. Hij overleed op 27-jarige leeftijd onder omstandigheden die nooit helemaal opgehelderd zijn. Hij zou liggend in een badkuip aangetroffen zijn met mogelijke oorzaak van overlijden : een overdosis drugs en interne lichamelijke kwalen.
Op L.A. Woman zijn de nodige blues invloeden te horen in nummers als Cars Hiss By My Window, de cover van Crawling King Snake, Been Down So Long en natuurlijk de ruim zeven minuten durende titelsong, met de befaamde woorden ‘Mr. Mojo Risin’ (een anagram van de naam Jim Morrison). De hoogtepunten zijn toch de klassieker Love Her Madly en het legendarische nummer Riders On The Storm, onvergetelijk dankzij de hypnotiserende elektrische pianodeuntjes van Manzarek en de mysterieuze, echoënde zang van Morrison.
L.A. Woman verscheen in april 1971, drie maanden voor de dood van Morrison. Velen zien de plaat als de beste van The Doors sinds het briljante debuutalbum. Na Jim’s dood hebben de overige leden nog onder The Doors albums uitgebracht. Maar zonder ‘Mr. Mojo Risin’ was het natuurlijk nooit meer hetzelfde.