Cave, Nick & Bad Seeds - Murder Ballads
Dit album brengt dodenverhalen tot leven met krachtige zang en muzikale creaties, van groot belang voor zijn fans.
Bij nieuwe albums kunnen wij helaas niet granderen, dat de foto van de hoes precies overeenkomt met de werkelijke hoes.
| Artiest | Cave, Nick & Bad Seeds |
|---|---|
| Aantal units | 2 |
| Ean | 5414939710919 |
| Genre | Pop, Rock |
| Kwaliteit hoes | M Uitleg : Klik hier |
| Kwaliteit vinyl | M |
| Kwaliteit label | M |
| Soort | Nieuw |
| Kwaliteit score (1...10) | 10 |
| Kwaliteit van album | Nieuw |
| Tracks | Song of Joy Stagger Lee Henry Lee Lovely Creature Where the Wild Roses Grow The Curse of Millhaven The Kindness of Strangers Crow Jane O'malley's Bar Death is Not the End |
Cave, Nick & Bad Seeds - Murder Ballads
Nick Cave and the Bad Seeds werd oorspronkelijk in 1984 opgericht door twee voormalige leden van de Australische band The Birthday Party: Nick Cave (zang, songwriter, keyboards, mondharmonica) en multi-instrumentalist Mick Harvey. Ze kregen gezelschap van Einstürzende Neubauten-lid Blixa Bargeld (gitaar), Hugo Race (gitaar) en voormalig tijdschriftlid Barry Adamson (bas, piano). Cave's voormalige vriendin Anita Lane was ook een creatieve invloed en een af ??en toe tekstschrijver. Deze line-up nam hun debuutalbum, From Her To Eternity, op dat in 1984 werd uitgebracht. Tijdens hun eerste Australische tour trad ook de bassist van de Birthday Party, Tracy Pew, op met de band.
Met de Bad Seeds ging Cave door met zijn ontdekkingstocht. obsessies met religie, dood, liefde, Amerika en geweld met een bizarre, soms zelfbewust eclectische hybride van blues, gospel, rock en arty post-punk, hoewel op een meer ingetogen manier dan zijn werk met de Birthday Party. Cave liet ook zijn literaire aspiraties op de voorgrond treden; de teksten zijn verhalend proza, zwaar op literaire toespelingen en het maken van mythen, en zijn geïnspireerd door Leonard Cohen. Grot's sombere teksten, donkere muzikale arrangementen en diepe baritonstem herinneren aan de albums van Scott Walker, die ook geobsedeerd was door dood en liefde met een angstaanjagende passie. Cave brengt echter een flink aantal postpunk-experimentalisme met Walkers epische dark-pop.