Blur - Parklife

Blur - Parklife

In eerste instantie was Blur een van de vele Britse bands die verschenen in de nasleep van de Stone Roses, waarbij dezelfde wervelende, pseudo-psychedelische gitaarpop werd gebruikt, alleen met luidere gitaren. Na een beeld-make-over halverwege de jaren 90, groeide de groep uit tot de meest populaire band in het Verenigd Koninkrijk, en vestigde zich als erfgenaam van de Engelse gitaar-poptraditie van de Kinks, de kleine gezichten, de Who, de Jam, Madness en de Smiths. Tijdens dit proces brak de groep de deuren af ??voor een nieuwe generatie gitaarbands die werd gelabeld als Brit-pop. Met de wrange teksten van Damon Albarn en de beheersing van de Britse poptraditie door de groep, was Blur de leider van Brit-pop, maar ze raakten snel in de ban van de beweging; omdat ze de grootste band waren, stierven ze bijna toen de beweging zelf stierf. Door een heruitvinding, vervaagde Blur hun positie als een art-popgroep in de late jaren '90 door indie rock en lo-fi invloeden op te nemen, die ze uiteindelijk hun ongrijpbare Amerikaanse succes in 1997 gaven. Maar de erfenis van de band bleef in Groot-Brittannië, waar ze hielpen revitaliseer gitaarpop door de poptradities van het land vakkundig bij te werken.