"The Beatles hebben de rock ’n’ roll vernietigd"
De popgeschiedenis valt in twee overzichtelijke tijdvakken uiteen. Het ene beslaat de periode waarin The Beatles nog niet bestaan, het andere begint in februari 1963, als de Fab Four hun eerste single Please Please Me uitbrengen.
Beatles in de Ed Sullivan-show is ommekeer in de pop/rock-geschiedenis
Volgens de Amerikaanse journalist Elijah Wald waren The Beatles geen zegen voor de popmuziek. Wanneer The Beatles in 1964 naar de VS oversteken en de tv-beelden van hun optreden in de Ed Sullivan-show alle kijkcijferrecords breken, is er niet zozeer een nieuwe era aangebroken, maar wordt het einde verkondigd van de rock ’n’ roll die sinds de jaren vijftig de Amerikaanse jeugd in een houdgreep had.We kunnen, betoogt Wald, wel blijven roepen hoe geweldig het is dat na de komst van The Beatles een complete British Invasion in de VS op gang kwam, waarmee ook The Rolling Stones, The Animals en The Who geschiedenis schreven.Dat is waar, maar Wald benadrukt dat dankzij al deze wapenfeiten de rock ’n’ roll als multiraciaal fenomeen ten dode was opgeschreven.
Opkomst Beatlemania
Tot de komst van Beatlemania waren muziekstijlen als ragtime, jazz, swing, rhythm & blues en rock ’n’ roll namelijk niet specifiek aan blanke dan wel zwarte beoefenaars en liefhebbers gebonden. Met hun als mini-symfonieën opgezette studio-lp’s en hun weigering nog langer concerten te geven, begonnen The Beatles echter hun aansluiting bij de zwarte jeugd te verliezen.Waar blank en zwart elkaar eerst nog vonden in de muziek van Elvis en James Brown, ziet Wald door het succes van The Beatles een blanke en een zwarte stroming in de popmuziek ontstaan, die elkaar gaandeweg uit het oog verliezen.
Wat Wald verbaast is dat dit The Beatles nauwelijks of nooit is aangerekend. Ze zijn de hemel in geprezen om hun vernieuwingsdrang, terwijl ze tegelijkertijd schuldig waren aan het uiteendrijven van rock en soul, genres die het tot hun komst uitstekend samen konden vinden.