Syd Barrett - Het tragische leven van een fenomeen
Syd Barrett was in de jaren zestig een van de oprichters van Pink Floyd. Hij is in de begindagen de gezichtsbepaler en drijvende kracht van de band. Hij schrijft visionaire, surrealistische teksten zoals de beide vroege hitsingles ’Arnold Layne’ en ’See Emily Play’ en het materiaal voor de debuut elpee The Piper At The Gates Of Dawn. Syds overmatig gebruik van drugs is van grote invloed op de muziek en maakt van Pink Floyd de eerste psychedelische rockgroep. Maar zijn drugsproblemen leiden tot grote problemen in de groep. Tijdens de opname van het tweede album, "A saucerful of secrets", wordt bij Syd Barrett ook schizofrenie geconstateerd en kan er niet meer met hem worden samengewerkt. De andere leden halen Barrett niet meer op als er opgetreden moet worden en na een tijdje is hij officieel geen lid meer. In 1968 wordt hij vervangen door David Gilmour. De creatieve leidersrol wordt na Syd uiteindelijk overgenomen door Roger Waters die hun psychedelische rockachtergrond verder uitbouwt. Twee jaar later volgden er nog twee solo-albums, waarna Barrett zich als een kluizenaar terugtrekt in zijn huis in Cambridge. Barrett is door overmatig LSD-gebruik ernstig paranoïde geworden. Hij overlijdt in 2006 op 60-jarige leeftijd aan de gevolgen van diabetes. Iedereen dacht altijd dat Syd Barrett een armoedig bestaan leidde, maar niets is minder waar. Hij heeft zijn familie 1,7 miljoen pond nagelaten.